Tuesday, August 14, 2012

(114) Καυτό και ζουμερό


Είμαι ο πρώτος που θα παραδεχτώ ότι δεν είμαι αυθεντία σε οτιδήποτε κινέζικο, όμως θα υποστηρίξω με τον ίδιο ζήλο ότι τα συγκεκριμένα πιτάκια (τα οποία στα ιαπωνικά λέγονται «σόρονπο» ή 小籠包) αξίζει να μπουν δίπλα στο χαρτί και στην πυρίτιδα ως οι σημαντικότερες εφευρέσεις της Κίνας. Το μαγαζί είναι στην Τσάιναταουν της Γιοκοχάμα και λέγεται «Ουάνγκ Φου Τζινγκ» ή κάτι τέτοιο –είπαμε ότι δεν είμαι ιδιαίτερα σχετικός με ό,τι αφορά την Κίνα, δεν το είπαμε;

(Για την ίδια φωτογραφία σε μεγαλύτερο μέγεθος και σε μαυρόασπρη εκδοχή, δείτε το σετ «Japan Arekore» στο Flickr)

4 comments:

MikeSan said...

Παρα πολυ ωραια δειχνουν...αλλα τι γευση εχουν; Γλυκα; Πικαντικα;

Γρηγόρης A. Μηλιαρέσης said...

Χμμμμμ. Καλή ερώτηση. Μάλλον προς το γλυκά θα έλεγα. Κιμά έχουν μέσα αλλά δεν είναι καυτερά -εδώ που τα λέμε, τα κινέζικα σπάνια είναι πραγματικά καυτερά. Η γεύση πάντως δε θα φαινόταν πολύ εξωτική στο μέσο έλληνα, νομίζω...

MikeSan said...

Μια χαρα ακουγονται. Οπως ειπες δεν ειναι πολυ καυτερα τα κινεζικα.
Θα κοιταξω μηπως τα εχει το κινεζικο που πηγαινω καθως ειναι διασημο για τα dim sum του.

Γρηγόρης A. Μηλιαρέσης said...

Δε θέλω να ακουστώ απαισιόδοξος αλλά αυτά είναι κάπως ιδιόμορφα σόρονπο -έχω φάει αρκετά στην Τσάιναταουν της Γιοκοχάμα αλλά αυτοί εδώ κάνουν ένα κολπάκι που τα κάνει ιδιαίτερα νόστιμα: τα περνάνε λίγο από το τηγάνι με αποτέλεσμα ο πάτος τους να γίνεται τραγανός.